Omdat het pas echt gaat vlammen als iedereen meedoet, in al zijn eigenheid.
Uitnodiging
Als kleuter zag ik een klasgenootje aarzelend bij de deur van de klas staan. Zonder nadenken pakte ik zijn hand vast en samen stapten we naar binnen. Zo simpel was het toen: niemand hoeft er alleen voor te staan.
Jaren later, als student in IJsland, stond ik zelf aan de zijlijn, in een taal en cultuur die ik nog niet kende. Ik leerde hoe het voelt om 'anders' te zijn. Om niet meteen te weten hoe je je plek vindt.
In mijn jaren als HR-professional in een internationale context botste ik op cultuurverschillen en onuitgesproken vooroordelen. Ik leerde dat samenwerken méér vergt dan een gedeeld doel, het vraagt ook dat mensen zich gezien voelen én welkom.
Die ervaringen draag ik vandaag mee als trainer.
Want je welkom voelen is geen detail. Het is de basis van leren, van meedoen, van samenwerken.
Als mensen voelen dat ze er bij horen, dat ze er mogen zijn, gaat er iets open, hun nieuwsgierigheid, hun leerzin, hun medewerking. Dan stroomt de energie, komen de vragen, en gebeurt het leren bijna vanzelf.
Daarom is een leeromgeving creëren waarin iedereen zich welkom voelt en uitgenodigd wordt erg belangrijk voor mij.
Wat ik leerde onderweg
In elke groep speelt er meer dan wat je op het eerste zicht ziet. Mensen verschillen in (thuis)taal, cultuur, generatie, persoonlijkheid, manier van denken en zo veel meer. En dat zie je terug in hoe ze leren, communiceren en deelnemen.
De rijkdom van verschil
De wereld om ons heen wordt steeds diverser. In organisaties werken nu vier generaties samen. Collega's brengen ervaringen mee uit andere landen en culturen. Meer mensen zijn zich bewust van hun neurodiversiteit. Om maar een paar voorbeelden te noemen. Al die zichtbare én onzichtbare verschillen bepalen hoe iemand leert, of iemand zich veilig voelt, zich uitspreekt of net terugtrekt.
En die rijkdom aan verschil zit ook in elke leersituatie. Het beïnvloedt hoe deelnemers luisteren, meedoen, zich verbinden, tot bloeien komen.
Of niet.
Als trainer zie ik dagelijks hoe kleine, doordachte aanpassingen een groot verschil maken. Een bewuste woordkeuze. Een beeld dat niet stereotypeert. Een heformuleerde vraag. Een moment van stilte of net die ene blik van erkenning.
Het zijn precies die dingen die bepalen of mensen afhaken, of mee bewegen.
Van het werkt naar het werkt écht
Trainers vertellen me vaak: "Mijn aanpak werkt wel, maar ik voel dat het beter kan. Alleen weet ik niet hoe." Ze botsen op stiltes die ze niet kunnen duiden. Voelen weerstand, missen verbinding, of merken dat altijd dezelfde mensen aan het woord zijn. En hoewel hun aanpak vertrouwd is, blijft er een knagend gevoel: dit is het nog niet helemaal.
Impact zit in de details
Wat helpt? Mensen bewust betrekken. Niet omdat het moet, maar omdat het werkt.
Want wie geen uitnodiging voelt, blijft vaak aan de kant staan. Onbedoeld uitsluiten gebeurt sneller dan je denkt, maar het is net zo goed te voorkomen.
Bewust betrekken voorkomt onbedoeld uitsluiten.
Het hoeft niet ingewikkeld te zijn. Met kleine aanpassingen kan je een ruimte creëren waarin iedereen zich welkom voelt om mee te doen.
Wanneer mensen zich gezien en gehoord voelen, verandert er iets in de dynamiek. Deelnemers voelen zich gezien, delen hun verhalen, en bouwen samen aan een leerervaring die werkt voor iedereen.
De energie stijgt. De motivatie groeit.
De impact wordt voelbaar, in de groep én ver daarbuiten. Die werkt door, in hoe mensen samenwerken, communiceren en verbinden.
Waarom ik dit werk doe
Ik ben Katherina Swings, trainer, ondernemer en gastdocent, maar mijn verhaal begint ergens anders.
Bijna twintig jaar werkte ik in Corporate HR. In grote organisaties, met collega's van over de hele wereld. Mijn leidinggevenden kwamen o.a. uit Canada, Brazilië, de V.S.. Die internationale context, die mix van talen, gewoontes en verwachtingen: het heeft me gevormd.
Wat altijd overeind bleef, was dit: ik ben een mensenmens. Ik geloof in de kracht van echte aandacht, in het zien van wie er voor je zit, voorbij het cv of de functietitel.
Dat mensgerichte bleef ook centraal toen ik tien jaar geleden als ondernemer mijn eigen weg begon. Eerst in HR projecten, later steeds meer in training en begeleiding. Ik ging lesgeven aan een hogeschool, ook aan studenten van over heel Europa. En ik merkte: dit ligt mij. Mensen in beweging krijgen. Inzichten laten landen. Groepen zien groeien.
Vandaag werk ik met organisaties, trainers en leidinggevenden die bewuster willen omgaan met diversiteit en inclusie, niet omdat het moet, maar omdat ze voelen: dit maakt een verschil.
Ik help hen om te werken met wat er al is, de verschillen, de gevoeligheden, de kansen, en om van daaruit een leeromgeving te creëren waar iedereen zich gezien voelt en mee durft te doen.
Dat is waar ik voor ga: leren dat verbindt, in groepen waar ruimte is voor ieders verhaal.
Onbedoeld buitensluiten voorkomen, veiligheid vergroten en echte betrokkenheid opbouwen.